SEN VE BEN İKİ YIRTIK RUH

SEN VE BEN İKİ YIRTIK RUH - Aret Vartanyan

Köylü, dağın öte yanındaki, hırsızlarla dolu, kötü insanların yaşadığı köye gittiğini söylemiş. Köylünün anlattığına göre, orada insanlar kıskançmış, dedikoducuymuş, birbirlerini hiç sevmezlermiş. Ve köylü gitmiş.

Birkaç ay sonra köylü yine dağ evinin önünden geçiyormuş. Dağ evindeki yaşlı adam sormuş nasıldı seyahat diye. Köylü, “Tam beklediğim gibiydi…” demiş. “Çok kötü zaman geçirdim. İnsanlar cimri, paylaşmayı sevmiyorlar, kıskançlar, dedikoducular…” diye anlatmış haklılığını. Sonra da yürümeye devam etmiş.

Birkaç gün sonra yaşlı adam yine dağ evinin önünde otururken bir başka köylü evin önünden geçiyormuş. Yaşlı adam köylünün nereye gittiği sormuş. Köylü, dağın ardındaki, misafirperver, cömert, çalışkan, arkadaş canlısı insanların yaşadığı köye gittiğini söylemiş. Köylünün anlattığına göre orda her misafire iyi davranılır, yardımcı olunurmuş. Ve köylü gitmiş.

Birkaç ay sonra köylü yine dağ evinin önünden geçiyormuş. Dağ evindeki yaşlı adam sormuş nasıldı seyahat diye. Köylü “Tam beklediğim gibiydi…” demiş. “Çok iyi vakit geçirdim. İnsanlar sevgi dolu, paylaşımcı, misafirperver, dost canlısı. Cennet gibi bir yer!” diye anlatmış haklılığını. Sonra da yürümeye devam etmiş.

Köy, aynı köy. Gün aynı gün. Dünya aynı dünya.

Hırsızsam diğer tüm insanları da potansiyel hırsız görmem, yalancıysam tüm insanları da potansiyel yalancı görmem bundan değil mi? Dünyayı cennete de cehenneme de çeviren ben değil miyim? Hangi köylü olacağımı ben seçmiyor muyum? Aynı manzaraya bakarken biri çöpleri, biri çiçekleri görüyorsa sorun kimde?   - 21 sayfa -