MUHTEŞEM SÜLEYMAN VE HÜRREM

MUHTEŞEM SÜLEYMAN VE HÜRREM - Fairfax Downey

… karıp birer kama darbesiyle onları öldürerek “Düşman artık size ne dünyada, ne de ahrette bir şey yapabilir” diye haykırıp cesetlerini kızıl ateşe atıyordu. Ondan sonra aşığının kanlı mantosuna sarınıyor, onun bıraktığı kılıcı yakalıyor ve kendisi de bir Türk mızrağıyla ölmek için ileri atılıyordu. Bu esnada, İspanyol burcuna yapılan hücum püskürtülmüş ve burayı savunanlar tehlikeye düşen başka mevzilere koşmuş bulunuyordu. Surun dibine büzülmüş bir Türk müfrezesi o yerdeki istihkâmın askersiz kaldığını hayret içinde fark etti. Bunlar surun üstüne atladılar ve hiçbir karşı koymaya rastlamadılar. Kastilya kolunun burcu alınmıştı. Türklerin surların üstünde oldukları söylentisi hemen dört tarafa yayılınca şövalyeler aslanlar gibi atılarak eski yerlerine gelmişlerdi. Büyük Üstat, İtalyan burcuna Piri Paşa’nın ansızın yaptığı saldırıyı püskürttükten sonra tekrar bu tarafın imdadına koşmuştu. Daha takviye kıtaları yetişmeden, Osmanlılar kale duvarlarından aşağıya atılmışlardı.

Süleyman, gemi direği üstündeki sedirinden son ümidinin mahvolduğunu görür görmez azgın bir hiddet ve kızgın bir ümitsizlik içine düştü. Kanlar sızan kale gediklerinden bütün hücumların püskürtüldüğünü görmüştü. Bu kadar kayıptan yüreği ezilerek, borazancılarına geri çekilme düdüğünü öttürmelerini emretti. Rodos, Osmanlı ordusunun gözbebeği olan 20.000 insanın cesediyle döşenmişti. Kana bulanmış, bitkin bir halde, korkudan titreyerek, vezirler ve paşalar ümitsizliğe düşmüş hükümdarın huzuruna çıktılar. Sultanın öfkesi, Osmanlı’nın şanını söndürebilecek olan bu talihsiz seferi o kadar arzuyla istemiş olan Mustafa Paşa’nın üzerine yığıldı. Süleyman bu kötü talihlinin boynunun vurulmasını emretti. Cellat kılıcını kaldırarak ilerledi. Orada hazır bulunanların hepsi imparatorluğun ikinci vezirinin beklenmeyen ve birden gelen son anının karşısında…

Sayfa-59-